Wandelreis Mongolië | Rond

Heenreis

Afhankelijk van het reisschema kom je op dag 2 ’s ochtends of ’s middags aan in UB. Je gaat eerst naar het hotel. ’s Middags maken we een stadswandeling door het centrum niet ver van het hotel. Onze eerste stop is het Sukhbaatar plein. Dit plein bevindt zich midden in Ulaan Baatar en is vernoemd naar de held van de revolutie van 1921, Damdiny Sukhbaatar, die Mongolië onafhankelijk van China verklaarde. Een andere interessante plek om te bekijken is het National History Museum aan de rand van het plein.

Heenreis

Afhankelijk van het reisschema kom je op dag 2 ’s ochtends of ’s middags aan in UB. Je gaat eerst naar het hotel. ’s Middags maken we een stadswandeling door het centrum niet ver van het hotel. Onze eerste stop is het Sukhbaatar plein. Dit plein bevindt zich midden in Ulaan Baatar en is vernoemd naar de held van de revolutie van 1921, Damdiny Sukhbaatar, die Mongolië onafhankelijk van China verklaarde. Een andere interessante plek om te bekijken is het National History Museum aan de rand van het plein.

Ulaan Baatar

Vandaag is er tijd om even te wennen aan het tijdsverschil. Rustig aan dus. We gaan verschillende bezienswaardigheden in Ulaan Baatar bekijken. Eerst brengen we een bezoek aan het Gandan Klooster, het grootste en beroemdste nog in gebruik zijnde klooster van Mongolië. Hier zien we misschien Boeddhistische Lama’s bidden en kunnen we ook het zeer grote gouden Boeddha beeld van Megjid Janraisig zien. Daarna kan een keuze gemaakt worden tussen een bezoek aan het Nationaal museum van de Mongoolse geschiedenis of het Natuurhistorisch museum. Met onze gids kunnen we bespreken of we die dag nog andere bezienswaardigheden willen zien of dat we dat uitstellen tot na de reis door Mongolië. Als de groep daarvoor kiest kan voor de avond een tafel gereserveerd worden in het restaurant `Nomad`s City` waar we tijdens het diner kunnen genieten van `Throat singing`. Deze keelzang is een van de meest mysterieuze kunsten in Mongolië. Een heel moeilijke manier van zingen die alleen door Mongolen wordt beheerst.

Ulaan Baatar - Koghno Khan Uu

Een lange dag. ’s Morgens vroeg vertrek per jeepbus. Vlak buiten de stad maken we een stop bij een grote hoop stenen: een Ovoo. Hier huizen goden aan wie we wat moeten offeren. Zij helpen ons dan om het kwade op de reis af te wenden. De weg is geasfalteerd en het landschap zoals je had verwacht: eindeloze grasheuvels met in de verte of wat bergen of stroken met zandduinen. We rijden naar het bergachtige Hustai National Park. Dit is de plaats waar, door een Nederlands project, de wilde Przewalski paarden weer zijn teruggezet in de natuur. We wandelen een aantal uren in dit park. Na de lunch rijden we naar onze eerste kampplaats ergens midden in de natuur bij prachtige rotsformaties in een onwaarschijnlijk mooi landschap.

Khangai Nuruu

Onderweg naar het begin van de trek komen we bij Kharkhorin langs het enorme tempelcomplex van Erdene Zuu dat het eerste lamaïstische centrum was in Mongolië. Met de bouw is begonnen in 1586 en er is 300 jaar lang aan gebouwd. Het moet tussen de 60 en 100 tempels hebben bevat toen het werd verlaten. Vervolgens werd het verwoest door binnenvallende Manchuries.
Men heeft geprobeerd het te herbouwen maar later, in stalistische tijden, werden de gebouwen weer grotendeels vernield en de meeste monniken afgevoerd naar Siberië. Pas in 1965 is het weer geopend als museum en pas in 1990 na het instorten van het communisme is het weer actief als klooster. Binnen de enorme muren vind je nog een aantal bezienswaardige gebouwen met mooie boeddhistische beelden en schilderingen.
Kharkhorin is ook de plaats waar ooit de hoofdstad van het Mongoolse rijk gesitueerd was. Djenggis Khan was met de bouw ervan begonnen en zijn zoon heeft het karwei afgemaakt. Diens nazaat echter, de Kublai Khan, besloot op het hoogtepunt van de Mongoolse macht te verhuizen naar Beijing, zodat de stad totaal in verval raakte. Er is niets meer van over. Buiten het tempelcomplex worden nu door archeologen opgravingen gedaan naar de resten van Kharkhorin.Het kleine stadje met de houten huisjes en de gers lijkt in niets op wat vroeger iets enorms geweest moet zijn.
We rijden in de middag verder naar het begin van de trektocht door de Khangai Nuruu. Onderweg stoppen we ongetwijfeld even bij een ger van een nomadische familie om eens te kijken hoe men zich hier aanpast aan de verlaten en primitieve omstandigheden. Het landschap wordt bergachtiger, de weg slechter. Menigmaal rijden we door een riviertje Bij de laatste nederzetting, (1762 meter) waar je een bad kunt nemen in warme bronnen, zetten we ons kamp op of, wanneer er plaats is kunnen we overnachten in een van de Ger-hotels. De gids regelt hier de paardenmannen en paarden om onze bagage te vervoeren. Dat wil zeggen wij gaan lopen en zij gaan te paard.

Trek dag 1

De komende 5 dagen maken we een trektocht in de Khangai Nuruu keten. De eerste dag loop je een stuk bergopwaarts de wildernis in. Soms door een moerassig gebied. (gamaschen aan te raden!) Wildernis houdt hier in dat je nog maar weinig gers tegenkomt en dat het landschap open van karakter is met hier en daar flinke stukken bos. Later in de zomer kunnen er veel muggen zijn. (Anti muggen lotion of crème bewijzen hier goede diensten!) Kamp is op een plaats waar weer een warme bron is.(1700 meter) De kok(kin) bereidt ons de maaltijden.

Trek dag 2

Een redelijk makkelijke dag. Maar ook vandaag weer veel pollen en moerassig terrein. Onderweg bijna zeker mogelijkheid families in een Ger op te zoeken. Kampeerplek in de nabijheid van een snelstromend riviertje.(2020 meter).

Trek dag 3

Vandaag lopen we naar een kamp aan de voet van de heilige berg Suvrain Khairkhan. Qua weer kunnen we alles verwachten. De afgelopen jaren was het meestal erg warm maar we hebben ook een keer in een sneeuwstorm gelopen. Het laatste stuk loop je door een moerassig stuk land. We moeten ons een weg zoeken tussen hoge pollen door en krijgen gegarandeerd natte voeten. Kamp op 2475 meter.

Trek dag 4

De groep wordt in tweeën gesplitst. Bij het heilige meer en op de heilige berg Suvrain Khairkhan (3177 meter) mogen vrouwen niet komen. De mannen vertrekken om ongeveer 07.30 uur naar de top, een pittige klim. Op ongeveer 45 minuten onder de top is het meertje en een Ovoo. De vrouwen vertrekken om 10.30 uur en lopen om de berg naar de lunchplek waar de groep weer compleet is. Vanaf de lunchplek is het een makkelijke wandeling naar het kamp. (2260 meter). ’s Avonds bij het kampvuur komen de gesprekken op gang en tot laat in de avond worden door de paardenmannen soms prachtige gedragen liederen ten gehore gebracht over moeders, liefde en paarden.

Trek dag 5

De laatste trekdag is schitterend. We lopen door weidse valleien langs de rivier, die soms bedekt is met stukken gebroken sneeuw en ijs. Soms moeten we een stukje steile oever over, soms doorwaden we een zijstroompje. Tegen de tijd dat we bij de weg aankomen (en de jeeps) zien we hier en daar wat gers. De mensen hier zien niet veel westerlingen en nodigen ons steevast uit in hun ronde tentwoning om wat eten te delen. Over en weer wisselen we wetenswaardigheden uit over onze landen en manier van leven. In het kamp nemen we ’s avonds afscheid van de paardenmannen, met wie we inmiddels een band hebben gekregen, met een slok wodka en mooie liederen. Kamp op 2100 meter.

Unegt via Bayan Khongor

De busjeeptocht naar het westen

Tijdens deze tocht naar het westen komen we door verschillende aimag hoofdstadjes . Deze zien er allemaal ongeveer hetzelfde uit: een breed opgezet centrum met grote vierkante Russische betonnen huizenblokken uit de jaren zestig. Deze flats zijn zeer slecht onderhouden. Geen ruit is meer heel en overal ontbreekt een beschermende verflaag. Aan de buitenranden vind je meestal een markt en “woonwijken” van gers en houten hutjes. Meestal is er een primitief hotel. Zoals tijdens de hele reis door Mongolië weten we uit vorige ervaringen ongeveer waar we kunnen overnachten. Deze plekken vind je ook in deze dag tot dag beschrijving. Maar de omstandigheden kunnen zodanig zijn dat deze planning niet gehaald wordt, door wat voor omstandigheden ook. Daarbij valt te denken aan de enorme belasting voor de (jeep)bussen. Die hebben heel veel te lijden op de slechte wegen. In de praktijk komt het erop neer dat we ’s morgens na het ontbijt gaan rijden en ’s avond ergens kamp maken in de wildernis. De plaatsaanduidingen in deze beschrijving zijn van een vorige reis.

Maar goed dat we weer de beschikking hebben over de russische (jeep)bussen. De weg is slecht en we zitten de hele dag te hobbelen en te schudden. De weg voert ons door de Khangai Nuruu keten heen. Het landschap wordt nu droger en we naderen de woestijn. Het eerste stadje dat we aandoen heet Bayan Khongor. Daar lunchen we en doen de gids en de kok inkopen voor de komende dagen. In de tweede helft van de middag rijden we nog een aantal uren naar een kampplaats. We kamperen in volsterkte verlatenheid aan de oever van een riviertje.

Nationale Park Otgon Tenger Uul

De omgeving wordt kaler en kaler. De grootsheid van het land dringt steeds dieper tot ons door. Zo nu en dan kun je een karavaan met kamelen tegenkomen en hier en daar een paar Gers. We gaan een pas over van 2800 meter naar het Nationale Park Otgon Tenger Uul. We kamperen op een mooie plek met zicht op de besneeuwde top van de Otgon Tenger Uul (4021 meter). De kamplaats ligt op 2644 meter. Dat betekent een koude nacht met vaak lichte vorst.

ationale Park Otgon Tenger Uul

We wandelen onder andere naar het Heilige Meer aan de voet van de Otgon Tenger Uul. De vrouwen mogen dit keer wel mee! We komen langs een Ovoo waar eens per jaar duizenden mensen op pelgrimage gaan. We blijven de hele dag in dit Nationale park. We hebben zicht op de sneeuwbedekte heilige berg Otgon Tenger Uul , de hoogste berg in de Khanngai Nuruu keten. (3905 meter). Vanaf de voet van de berg tot aan de top is een tocht van 11 uur. Die zullen we niet maken. De lokale mensen beschouwen deze berg als heilig en vinden het storend als westerlingen deze berg beklimmen. Maar het gebied is groot genoeg om er een hele dag een mooie wandeling te kunnen maken.

Uliastai

We rijden door een mooi groen dal met veel bomen en bloemen. Naar het provinciehoofdstadje Uliastai. In de buurt van dit stadje zullen we kamperen. Op een heuvel nabij het stadje staan een aantal mooie stupa’s. Van daaruit kun je naar het stadje wandelen waar we een markt kunnen bezoeken en in het internetcafé een berichtje per e-mail kunnen verzenden. Afhankelijk van de tijd van aankomst doen de gids en de kok inkopen op de dag van aankomst of de volgende morgen.

Zavhanmandai

We rijden naar de zandduinen nadat alle inkopen zijn gedaan. Meteen na Uliastai verandert het landschap in een woestijn! Geen gers, geen rivieren, prachtige kleuren en rotsformaties. Tegen de avond arriveren we op een van de mooiste kampeerplekken van deze reis op 1460 meter. Aan een rivier met aan de overkant de zandduinen.

Zavhanmandai

We blijven de hele dag op deze feeërieke plek. Er is volop gelegenheid de zandduinen in te trekken , maar ook om lekker te luieren en bij te komen van de vermoeienissen van de afgelopen dagen.

Khyargas Nuur

We vertrekken in de loop van de morgen naar de oever van het immens grote meer Khyargas Nuur. We komen hier op het laagste punt van onze reis door Mongolië: 1030 meter. Als we geluk hebben kunnen we hier zien hoe een grote kudde kamelen het meer ingedreven wordt om te drinken. Dit gebeurt twee keer per week. In het meer kun je zwemmen. ‘s Avonds kun je bij het kamp tot heel laat bij een aangename temperatuur buiten zitten en genieten van een doorgaans prachtige zonsondergang. We komen steeds verder in het westen. Vandaar dat de klok hier een uur wordt teruggezet.

Tarialan

We rijden uren langs het grote meer naar het westen. Onderweg maken we een stop voor een bezoek aan een heilige bron. In de tweede helft van de middag arriveren we in Tarialan, het beginpunt van de tweede trek. Tarialan ligt ongeveer 35 kilometer ten zuidwesten van Ulaangom, bij een kloof die toegang geeft tot het Kharkhiraa berggebied. Eind mei, begin juni maken de nomaden zich op om de winterverblijfplaats weer te verlaten. Hoger op de bergen komen de weiden weer net uit de sneeuw en het grastapijt heeft net tijd genoeg gehad lekker dik te worden. Het vee is na de strenge winter sterk vermagerd en het is tijd weer aan te sterken. Zo is de cyclus van de veehoudende Mongool en zo is ’t al eeuwen. Sterke kamelen worden gebruikt om ger en alle huisraad te vervoeren dus het is hier eenvoudiger om kamelen in te huren voor onze trektocht. Tenten, voorraden en deelnemersbagage worden opgeladen en we zetten morgen koers richting de sneeuw.

Trek dag 1

De route die gelopen wordt kan ieder jaar verschillen.De kamelenmannen kennen het gebied door en door. Vaak is hun familie nog ergens in een Ger en die kunnen we dan bezoeken. Ook kan de stand van de rivieren bepalend zijn voor de route, vooral vroeger in het seizoen. Genoeg blijft er echter over, want ook dit berggebied is weer enorm qua oppervlakte. We proberen wel vlakbij of op de gletsjer te komen!

Het Kharkhira massief bestaat uit een tweetal hoge toppen met bijbehorende kammen en gletsjers.
Zes dagen lang doorkruisen we dit gebied, de bagage op de kamelen, de kamelenmannen te paard en wij te voet. We lopen door een droge kloof langzaam omhoog langs een riviertje. Aan het eind van de kloof steken we een pasje over waarna we zicht krijgen op de besneeuwde toppen. Het gaat om de Mt. Kharkhira van 4040 meter hoog en de Mt. Türgen van bijna 4000 meter. Een tweetal dagen hebben we nu nodig om door weidse dalen te trekken. Zo nu en dan doorwaden we een riviertje of steken we een bergkammetje over. Op de lagere bergweiden arriveren ondertussen sommige families die hun gers vlakbij elkaar opzetten. We kunnen hier niet alleen het nomadenleven met eigen ogen bekijken maar het zelf ook mee(be)leven. De hoogtes waarop de trek zich afspeelt ligt tussen de 1500 en 3500 meter.

In de nacht van dag 24 op 25 kamperen we in de buurt van Ulaangom. Afhankelijk van de vertrektijd van het vliegtuig lopen we korter of langer naar het vliegveld. Als we geluk hebben vliegen we rechtstreeks naar Ulaan Baatar in 1½ uur met een Fokker Friendship van Mongolian Airways. Vanuit het vliegtuig zien we het landschap steeds veranderen. Eerst kaal, vlak en droog met het enorme Uvs Nuur op de achtergrond. Daarna beginnen de centrale bergen met hier en daar wat bossen en een grote rivier. Ergens in de middag komen we weer in de hoofdstad aan, waar nog gelegenheid is voor het doen van de laatste inkopen. De klok gaat weer een uur vooruit.
Het schema van de binnenlandse vluchten in Mongolie is vaak onderhevig aan wijzigingen. Dat kan het reisschema beïnvloeden.

Trek dag 2

De route die gelopen wordt kan ieder jaar verschillen.De kamelenmannen kennen het gebied door en door. Vaak is hun familie nog ergens in een Ger en die kunnen we dan bezoeken. Ook kan de stand van de rivieren bepalend zijn voor de route, vooral vroeger in het seizoen. Genoeg blijft er echter over, want ook dit berggebied is weer enorm qua oppervlakte. We proberen wel vlakbij of op de gletsjer te komen!

Het Kharkhira massief bestaat uit een tweetal hoge toppen met bijbehorende kammen en gletsjers.
Zes dagen lang doorkruisen we dit gebied, de bagage op de kamelen, de kamelenmannen te paard en wij te voet. We lopen door een droge kloof langzaam omhoog langs een riviertje. Aan het eind van de kloof steken we een pasje over waarna we zicht krijgen op de besneeuwde toppen. Het gaat om de Mt. Kharkhira van 4040 meter hoog en de Mt. Türgen van bijna 4000 meter. Een tweetal dagen hebben we nu nodig om door weidse dalen te trekken. Zo nu en dan doorwaden we een riviertje of steken we een bergkammetje over. Op de lagere bergweiden arriveren ondertussen sommige families die hun gers vlakbij elkaar opzetten. We kunnen hier niet alleen het nomadenleven met eigen ogen bekijken maar het zelf ook mee(be)leven. De hoogtes waarop de trek zich afspeelt ligt tussen de 1500 en 3500 meter.

In de nacht van dag 24 op 25 kamperen we in de buurt van Ulaangom. Afhankelijk van de vertrektijd van het vliegtuig lopen we korter of langer naar het vliegveld. Als we geluk hebben vliegen we rechtstreeks naar Ulaan Baatar in 1½ uur met een Fokker Friendship van Mongolian Airways. Vanuit het vliegtuig zien we het landschap steeds veranderen. Eerst kaal, vlak en droog met het enorme Uvs Nuur op de achtergrond. Daarna beginnen de centrale bergen met hier en daar wat bossen en een grote rivier. Ergens in de middag komen we weer in de hoofdstad aan, waar nog gelegenheid is voor het doen van de laatste inkopen. De klok gaat weer een uur vooruit.
Het schema van de binnenlandse vluchten in Mongolie is vaak onderhevig aan wijzigingen. Dat kan het reisschema beïnvloeden.

Trek dag 3

Trek dag 4

Trek dag 5

Trek dag 6

Ulaan Gom naar Ulaan Baatar

Omdat de afstand nogal groot is maakt het vliegtuig meestal een tussenlanding ergens tussen Ulaan Gom en UB. Verwachte aankomsttijd ergens in de middag. Deze dingen zijn in Mongolië niet per uur te plannen. Eigenschappen als geduld, relativeringsvermogen, begrip en humor kunnen hier goed van pas komen.
Eenmaal in UB kunnen we even bijkomen van alle indrukken en avonturen van de afgelopen 3 weken.

Ulaan Baatar

Wat we op dag 3 niet hebben kunnen doen, doen we vandaag. Deze dag kan eventueel ook gebruikt worden als uitloopdag voor het geval de vlucht uit Ulaan Gom vertraagd is of om andere redenen niet kon.

Vertrek

Via Istanboel of Moskou reis je terug naar Nederland.
Reis je via Beijing dan kom je de volgende dag aan in Nederland.