Rond de Dhaulagiri

Vlucht naar Nepal

Deze dagen zijn gereserveerd voor een vlucht naar Kathmandu.

Aankomst in Kathmandu

Deze dagen zijn gereserveerd voor een vlucht naar Kathmandu.

Het laatste uur van de vlucht naar Kathmandu heb je al een prachtig uitzicht op de Himalaya, bij goed weer tenminste! Het laatste stukje vlieg je over beboste kammen en rijstvelden de Kathmandu vallei binnen. Je landt op de luchthaven van Kathmandu en een uur later vind je jezelf in eens terug midden in de drukke chaos van de Nepalese hoofdstad.

Kathmandu

Kathmandu is de legendarische hoofdstad van het koninkrijk Nepal. Het ligt vrij centraal in Nepal in een vallei op ongeveer 1200 meter hoogte.
Nog geen 60 jaar geleden was Kathmandu niet bereikbaar over de weg en de toenmalige koning Mahendra liet zijn Rolls Royce aan de grens helemaal demonteren en op de ruggen van dragers naar Kathmandu brengen. Daar werd de wagen weer in elkaar gezet om door de koning gebruikt te kunnen worden voor ritjes in de stad. Ook in Kathmandu staat de ontwikkeling niet stil. Veel mensen komen naar de stad om er een betere toekomst te zoeken. In vrij korte tijd is het inwoneraantal omhooggeschoten tot rond de 1 miljoen.
Wat je direct opvalt als je van het vliegveld naar de stad rijdt is de chaos: geiten en schapen lopen op straat, men schijnt zowel links als rechts te rijden; er zijn fietsers, fietsrickshaws, scooter en motorrijders, taxi`s, vrachtwagens en scheef op de wielen staande bussen. De meeste voertuigen zijn ouder dan 15 jaar en uit sommige komen vervaarlijke zwarte roetwolken die beslist onaangenaam zijn als je er net achter rijdt. Bij het inhalen wordt niet gelet op de middenstreep (als die er al is) en met ware doodsverachting zwiept men net voor de aanrijding weer terug op de eigen rijstrook. Gevaarlijk is het overigens nauwelijks want bij nader onderzoek wordt er in Kathmandu niet harder gereden dan 40 kilometer per uur, vaak langzamer, alleen het lijkt in deze drukte wel hard. Veel gebouwen zijn vervallen, maar er wordt ook veel nieuw gebouwd. De vrouwen dragen meest een saree (lange omslagdoek) en het duurt even voordat je alles wat zich aan geuren aanbiedt op een rijtje hebt: wierook, uitlaatgassen, mest, benzine, bloemen, zweet en rottend afval zijn het meest voorkomende. Kortom: een pandemonium aan indrukken dat je in eerste instantie (als je nog nooit buiten Westers gebied bent geweest) een cultuurshock kan bezorgen.

bus Kathmandu - Pokhara - Beni

We vertrekken vroeg in de ochtend met de bus naar Pokhara samen met het merendeel van de Nepalese begeleiding (gidsen, keukenpersoneel en dragers). Dit traject duurt ongeveer zeven uur, met soms wat extra oponthoud door een landverschuiving hier en daar, een lekke band, motorpech of werkzaamheden aan de weg. De lange weg slingert zich door groene valleien, langs de Trisuli en Marsyandi (rivieren). Halverwege Pokhara is er een lunchstop in Mugling. Na Pokhara rijden we nog een paar uur door naar Beni waar we de intrek nemen in een lodge.

Beni 900 meter - Dharapani, 1560 meter, 3 uur rijden 4 uur lopen

In de ochtend laten we ons nog een stuk vervoeren met een minibus of jeep naar Darbang of zover de weg gaat. Na de vroege lunch gaan we lekker lopen naar het eerste mooie bergdorp Dharapani.

We lopen stroomopwaarts langs de schitterende rivier de Myagda Khola. Aan het eind van de middag komen we aan op onze eerste kampeerplaats. Meestal is dit een warme dag en het is heerlijk het zweet en stof van je af te kunnen spoelen onder de koele waterstromen bij het kamp.

De eerste trekkingweek lopen we door het midden Nepalese berggebied dat tussen het laagland van de Terai en de hoge Himalaya ligt. Af en toe zie je de machtige zuidwanden van de Dhaulagiri. We maken kennis met de kookkunsten van de kok en het reilen en zeilen van een groep op trek door Nepal. We lopen door zeer vruchtbare dalen, waar rijstterrassen en citrusbomen langzamerhand plaatsmaken voor tarwe- en gierstvelden en appelbomen. De streek is eerst nogal dichtbevolkt en we komen door verschillende grote dorpen. In deze regio wonen stammen als Gurungs en Magars, die tot de meest oorspronkelijke bevolking van Nepal behoren.

Het eerste stuk vandaag gaat een beetje op en neer, er zijn veel dorpen met mooie huizen. We lunchen in Darbang. Na Darbang steken we de Myagdi Khola over naar de westelijke oever. Het pad gaat op en neer en onder overhangende rotsen door. Dan volgt, na de oversteek van de Dang Khola, een klim in haarspeldbochten tegen een bergwand.
Na 50 minuten klimmen is er op 1470 meter het eerste uitzicht op het dorp Dharapani, met op de achtergrond de zuidwanden van een groot deel van de Dhaulagiri-keten, waaronder Dhaulagiri I en III en Churen Himal. Vandaar is het na wat dalen en geleidelijk klimmen nog 25 minuten naar Dharapani (1560 meter) over een geplaveid pad. Dharapani is een groot, prachtig gelegen dorp; het duurt een kwartier om er doorheen te lopen.

Dharapani - Muri (1855 meter) 7 uur

De ochtend begint met een korte klim tot 1730 meter, waarna er tijdens de geleidelijke afdaling spoedig zicht is op Takum (1670 meter). Na Takum loopt het pad wat op en neer en is er zicht op de Myagdi Khola vallei. Op de terrassen boven Takum wordt in het najaar gierst en sorghum verbouwd. In de dorpjes zelf zie je veel papaja-, mandarijnen- en limoenbomen. Op 1800 meter bereiken we een uitzichtpunt vanwaar we een mooi overzicht hebben over de te volgen route. Iets hoger ligt te midden van een witte uitgesleten rots het hoogste punt van de klim: 1990 meter. Er volgt dan door het bos een afdaling over trappen tot een stroompje. We lunchen op het schoolpleintje van Phalai, de Rond Dhaulagiri trek verlaat hier de “hoofdweg” naar Dolpo. Het pad naar de Dhara Khola gaat van terras tot terras en er moet veel gesprongen worden. Op 1630 meter ligt de brug over de Dhara Khola; aan de overkant gaat een pad steil omhoog tot aan het hoofdpad hoger op de helling. Muri ligt net om de hoek uit het zicht. Hier wonen de Kami, de lage kaste van de ijzersmeden van de Magar bevolkingsgroep. We maken kamp buiten dorp en hebben vanaf daar grandioze uitzichten bij de ondergaande zon.

Van Muri naar Boghara (2025 meter) 8 uur

We lopen een stukje terug naar Muri. Er volgt een korte, wat glibberige afdaling en we steken een oude landslide over. Het pad is hierna droog, smal en op sommige plaatsen overwoekerd door gras en struikgewas. We dalen af naar de Dhola Khola en steken de rivier over via een oud bruggetje. Dan volgt een korte klim door een mooi bos naar een pasje op 1565 meter. Het pad is smal, soms steil en overgroeid door hoog opgeschoten onkruid met daartussen veel wilde afrikaantjes. Vanaf de pas dalen we af naar de vallei van de Myagdi Khola. Hier komen we af en toe nog wat huisjes tegen. Iets verder stroomopwaarts is de vallei heel smal en lopen we vlak langs de rivier. De zon komt hier in het najaar zelden, er volgt een stuk met veel mos en varens. Op de westelijke valleihelling hoog boven ons zijn veel terrassen aangelegd, maar die liggen dan ook in de zon. Het pad gaat met kleine klimmetjes omhoog langs de westelijke kant van de rivier tot een vlak gedeelte met een paar huizen, Jugapani, waar we lunchen. Na de lunch slingert het pad zich langs de steile wand beurtelings over open grasland en door dicht bos. Een enkele stijging is zelfs meer dan 500 meter. Al spoedig is de helling alleen nog maar begroeid met lang bruin gras met rotsige gedeeltes. Het gras hangt over het pad; degene die voorop loopt kan met wat geluk een slang zien. Het eerste gedeelte van de klim die volgt, gaat geleidelijk omhoog langs de bergflank, later gaat het pad tegen de valleiwand omhoog in talloze haarspeldbochten. Ze liggen vaak pal boven elkaar. De bochten zijn krap en hebben vaak een opstapje van een halve meter. We rusten even uit bij een chautara op 2045 meter. Van daar is er stroomafwaarts een prachtig zicht op de vallei. Tijdens de klim is er zicht op de Jirbang (6062 meter) en de Ruyachaur Dhuri (5724 meter). Nog drie kwartier verder omhoog is het hoogste punt op 2340 meter. Het pad loopt hier en daar onder rotswanden door. Je kijkt neer op de oostelijk gelegen vallei van de Dhurkosh Khola, die zich als een waterval in de Myagdi Khola stort. Op de noordelijke, hogere valleiwanden staan huisjes met aangelegde terrassen. De afdaling naar Boghara is steil met langs het pad veel rietpluimen en bamboe. Na een kwartier is er zicht op Boghara en dalen we af naar het schoolplein . Boghara bestaat uit 12 tot 15 verspreid liggende huizen temidden van terrassen. Noordoostwaarts zien we de Jirlang boven de valleiwand uitsteken. Boghara wordt bewoond door Magars. Dit is het laatste permanent bewoonde dorp in de vallei. We kamperen op het schoolplein of op de lager gelegen terrassen.

Van Boghara naar Dobang (2440 meter) 7 uur

Via een goed pad door de jungle dalen we af naar de rivier tot 1830 meter. Talloze beekjes kruisen het pad of zijn het pad. De vegetatie bestaat uit varens, bamboe, gierst en maïs. Er volgt een gedeelte door open velden, waar een paar herdershutten staan. Hier wordt in de zomermaanden vee gehoed. Er volgt een steile, korte klim naar 2000 meter, waar een gedenksteen staat ter nagedachtenis aan twee overleden klimmers. We gaan nog iets hoger. Er is een mooie zitplaats met zicht op de overkant van de vallei, waar onder de Jirbang door, een waterval zich in drie etappes in de Myagdi Khola stort. Daarna loopt het pad weer door het oerwoud, met veel mos, wat modderige stukjes en overal water; riviertjes, watervallen… een fraai stuk! We lunchen op een grote kharka (weide) en zijn daarna nog zo`n 2,5 uur onderweg tot we in Dobang aankomen. We lopen de hele tijd door dichte jungle, af en toe is de rivier het pad. Het gaat op en neer. De zijriviertjes hebben soms een boomstambruggetje, zo niet dan springen we eroverheen. We lopen grotendeels in de schaduw. Dobang is een grote, open plek in het bos. Door het gras stroomt een beekje. Door de bomen heen zijn in noordwestelijke richting de besneeuwde pieken van Konaban Peak (6570 meter) en Myagu Matbi (6273 meter) te zien. Ten noorden van Dobang is over de Konaban Khola heen de meest westelijke, besneeuwde flank van de Dhaulagiri I zichtbaar.

Van Dobang naar Italian Base Camp (3640 meter) 8,5 uur

Een lange loopdag vanuit de jungle tot boven de boomgrens. We dalen af naar de Konaban Khola en steken de rivier over via boomstambruggetjes. We vervolgen het pad door de prachtige jungle ; modder, steile stukjes, varens, bamboe, bemoste stenen, beetje klimmen en klauteren over omgevallen boomstammen; kortom een avontuurlijk stuk. Na een uurtje steken we een grote landslide over. Er is inmiddels een goed pad. We zullen vandaag nog meerdere landslides “doen”. Na een paar uur lopen wordt het pad wat eenvoudiger, er is nu en dan een open plek met links en rechts uitzicht op witte toppen van meer dan 6500 meter hoog.
Dan volgt de oversteek over de Myagdi Khola. Ook deze brug bestaat uit boomstammen; deze zijn aan elkaar vastgebonden met bamboevezels en de brugleuning hangt op de juiste (Nepali) hoogte. Het pad op de oostelijke oever bestaat uit modder, water en stenen. Daar waar het pad afwezig is zijn boomstammetjes neergelegd om het gat te overbruggen. Vlak na de brug liggen een tweetal van die stammetjes zo`n 60 graden omhoog. Na de oversteek van twee beekjes ligt iets hoger een open plek in het bos. Deze plek heet Chartare (2680 meter). Verder omhoog door het oerwoud over een nu droger en minder steil pad. Iets voor de Choriban Khola gaat het oerwoud over in 2 meter hoog onkruid. Springend over de Choriban Khola bereik je de lunchplek. Er is mooi zicht op het dal beneden ons. Na de lunch lopen we verder door het bos; op de grond veel jonge bamboe. Na de klim door dit bos vervolgt het pad zijn weg langs de steile oostelijke rivierflank boven de Myagdi Khola. Er volgt een spectaculair gedeelte, waarbij een aantal aardverschuivingen overwonnen moeten worden. Soms ontbreekt het pad en wordt het gat weer overbrugd door een paar naast elkaar gelegde boomstammetjes. Er zijn niet echt moeilijke passages bij, maar degenen die dit nog nooit hebben gedaan moeten hun aandacht erbij houden. We zien gentiaantjes, azalea`s, bessen, paddenstoelen en rododendrons. Het bos bestaat hier voornamelijk uit naaldbomen. Op 3100 meter is er een grote, open plek in het bos. Iets verderop volgt nog een steile klim door een berkenbos en vervolgens lopen we over een pad dat tussen hoog en droog onkruid loopt. Recht voor ons uit zien we de Puchhar Alp. Er volgt een korte afdaling en een oversteek over een zijrivier. We komen boven de boomgrens en steken nog een landslide over. Het laatste stuk klimmen we geleidelijk omhoog naar het Italian Base Camp. Het is een prachtige plek met een paar hutjes. Waar je ook kijkt; het uitzicht is grandioos.

Italian Base Camp acclimatiseren

Het Italian Base Camp bestaat uit een aantal vlakke plekken en een stenen muurtje op de noordrand van een berghelling die begroeid is met gras en struikjes. Het ligt op 3640 meter, een winderige plek. Italian Base Camp is aan drie zijden omgeven door hoge toppen. In oostelijke richting bevind zich een berkenbos. Soms zien je hier blauwschapen. Water kan gehaald worden in de laatst overgestoken beek, tien minuten van het kamp. Noordwaarts is er zicht op de Dhaulagiri III (7715 meter) en de Dhaulagiri II. De grote wand pal noordelijk van het kamp is de meest westelijke flank van de Dhaulagiri I; westelijk ligt de Tsaurabong Peak (6395 meter). Het is mogelijk een acclimatisatiewandeling in de buurt te maken.

Van Italian Base Camp naar gletsjerkamp (4280 meter) 5 uur

Vanaf het kamp lopen we eerst omhoog, voordat we afdalen naar de Myagdi Khola. De afdaling is soms glibberig door verse sneeuw of nachtvorst. De gletsjer is bedekt met puin en grint; steenmannetjes wijzen ons de weg door deze woestenij. We steken een zijgletsjer over en tevens de Myagdi Khola, die er onderdoor stroomt. We dalen maar zo`n 50 meter af om vervolgens een spectaculair stukje omhoog te klimmen naar een grashelling. In de verte is de “poort” tussen de Dhaulagiri I en de Dhaulagiri II te zien. Na een korte afdaling zijn we bij de rivier. Ook hier is er een grote kans om “blauwschapen” te zien. Vervolgens komt er een “vlak” stuk langs en door de rivierbedding. Op de valleiwanden zijn de watervallen bevroren; ze zien eruit als orgelpijpen. Er volgt een stuk, waarbij we klimmen en klauteren over grote rotsblokken ; we bereiken de morene van de gletsjer. We staan ineens vlak bij de poort tussen de Dhaulagiri`s. Het pad gaat verder omhoog tussen de oostelijke valleiwand en de puingletsjer door. Ruim een half uur verder loopt het pad tegen de gletsjer op. We steken dan de Myagdi Khola over, die hier weer onder gletsjer door stroomt. Rond de 4060 meter zijn we door de “poort” geklommen. De omgeving is spectaculair. De oostwand van de vallei is woestijnachtig; geel/bruin en zwaar geërodeerd. Het pad over de gletsjer is goed te volgen, steeds aangegeven door steenmannetjes. Het traject is een opeenvolging van korte klimmetjes en korte afdalingen met veel gruis en puin op de gletsjer.Verderop ligt langs het pad een meertje. Hier in de buurt is het zogenaamde gletsjerkamp. We maken kamp en verankeren de tenten goed, want het kan erg hard waaien.

Van het gletsjerkamp naar Dhaulagiri Base Camp (4680 meter) 3 uur

Het pad gaat verder, steeds maar op en neer over de gletsjer. Aan de horizon is de Tukuche Peak (6920 meter) steeds prachtig te zien. We hebben een geweldig zicht op het eeuwige ijs van de Chonbarban-gletsjer. Inmiddels zitten we op 4430 meter. Nog hogerop zwenkt de vallei weer noordwaarts; het Dhaulagiri Base Camp bevindt zich op de hoek van die vallei. Na een klein uur over een “vlakke” gletsjer buigt het pad wat meer naar zuidoost en gaat het traject weer op en neer, door hoog opgestoven sneeuwhopen. Je passeert piramides van ijs; uitlopers van de gletsjer tussen de Dhaulagiri en de Tukuche (aan de Kali Gandaki kant heet die gletsjer Dhaulagiri Icefall). De laatste twintig minuten loopt het pad slingerend noordwaarts naar het Dhaulagiri Base Camp (4680 meter). Langs het pad staan af en toe stokken met gebedsvlaggetjes. Als het meezit zijn er in het kamp een aantal plaatsen min of meer vlak gemaakt. Zo niet, dan gaan we zelf aan de slag. De Nepalezen zullen ons hier zeker bij assisteren. Boven het kamp hangt een hele waslijn met gebedsvlaggen. De bodem is rotsachtig en ook hier verankeren we de tenten goed met grote stenen. Het panorama is geweldig: naar het noorden de gletsjer richting de French Coll; naar het oosten de Tukuche Peak; naar het zuiden de Dhaulagiri; naar het zuidwesten de Dhaulagiri VI, II en III boven de Chhonbarban-gletsjer uit. Van de gletsjers boven het kamp breken soms delen af, dit gaat gepaard met een hoop kabaal.

Acclimatisatiedag

Vandaag acclimatiseren we een dag in het Dhaulagiri Base Camp, zodat we zeker weten dat iedereen de hoge nacht in de Hidden Valley met weinig problemen kan doorstaan. Voor de lunch maken we een leuk tochtje over de gletsjer.

Van Dhaulagiri Base Camp naar Hidden Valley over de French Pass (5360 meter) 7-8 uur

Vanaf Dhaulagiri Base Camp lopen we verder over de gletsjer. Het pad gaat op en neer. Na een uur lopen is het 4785 meter en staan we onder aan een klim die ons in steile haarspeldbochten omhoog voert. Na een kwartier klimmen staan we boven op de morene die in noordwestelijke richting naar de pas loopt. Na een uurtje lopen vlakt de morene wat af en het gaat het pad wat geleidelijker omhoog. De pas zelf is dan al lang zichtbaar. Het is een prachtig open landschap. Na ruim een half uur verlaten we de morene, dalen iets af en rusten uit op 5120 meter. Het zicht op de Dhaulagiri I is fantastisch. Het wordt steeds zichtbaarder wat een geweldige, op zichzelf staande berg het is; het doet echt denken aan een kasteel. Het laatste gedeelte naar de pas lopen we over een steil sneeuwveld. Op de top worden we begroet door slierten gebedsvlaggen. Naar het zuiden torent Tukuche Peak boven de pas uit. Er is naar het zuidwesten uitzicht op een piramideachtige berg: de Sita Chuchura (6611 meter). Naar het noorden strekt zich Hidden Valley uit met boven de westelijke valleiwand uit de Mukut Himal. Naar het noordoosten is de Dhampus Peak te lokaliseren. De afdaling gaat geleidelijk en we kamperen rond de 5000 meter in Hidden Valley.

Van Hidden Valley naar Yak Kharka (4000 meter) 5 uur

Het is 1 ½ uur geleidelijk klimmen naar de Dhampus pas op 5250 meter. We hebben een prachtig zicht op de Hidden Valley en naar het oosten op Nilgiri en Annapurna Himal. De afdaling is het eerste stuk geleidelijk, in ongeveer 3 uur dalen we tot 4900 meter; er zal veelal sprake zijn van sneeuwvelden. Aan het eind van de flank is er nog een korte klim. Dit is meestal toch een van de moeilijke dagen omdat er eindeloos door diepe sneeuw op de berghellingen gecontourd wordt. Vroeg vertrekken is absoluut aan te bevelen! Van bovenaf is er een prachtig zicht op Mustang. In het woestijnlandschap zijn allerlei verschillende kleuren te ontdekken. Aan de horizon lopen de bergen van Mustang over in de Tibetaanse hoogvlakte. Ook is er van hier zicht op de Thorong La en de Kali Gandaki: de diepste vallei ter wereld, ook al is de diepte tussen de twee achtduizenders met het oog nauwelijks te vatten. Noordwaarts kun je beneden in het dal Jomosom zien liggen. Vandaar loopt de valleiwand steil naar de Kali Gandaki. Het pad gaat over een heuvel met bruine steen en gele moshoopjes steil naar beneden tot de bovenkant van Yak Kharka (=yakweide) op 4000 meter.

Van Yak Kharka naar Tukuche

Er lopen over deze steile weide veel door yaks gemaakte paden. Je moet zelf een route zoeken in de richting van de ruïne van een herdershutje, dat van bovenaf steeds goed te zien is. In de afdaling naar die ruïne is naar het zuiden toe op de flanken een pad te zien op de route naar Tukuche. Wij gaan naar links naar de Marpha Fields (3650 meter); dit zijn landbouwgronden van mensen uit Marpha. Het pad daalt langzaam af over de flanken; eerst in noordelijke richting, daarna oostelijk richting Marpha. Het eerste gedeelte van het pad in oostelijke richting gaat nog geleidelijk en tussen kleine naaldbomen door. Het pad loopt ook langs een aantal huizen die onbewoond zijn. Aan het eind van de oostelijke flank begint een afdaling in haarspeldbochten. Een stoffig lang pad tussen steeds groter wordende naaldbomen door. Op zo`n 2850 meter wordt de helling vlak boven Marpha boomloos. Deze helling is zwaar geërodeerd; het kenmerk voor de omgeving van Marpha. Het pad komt midden in Marpha uit op 2730 meter hoogte. Van hieruit lopen we naar Tuckuche. We bevinden ons op de veel belopen trail van het Annapurna Circuit. Dat zal even wennen zijn. Jeeps, bussen en motoren gebruiken ook deze trail. Als we morgen vanuit Tuckuche verder naar beneden lopen zullen we zo veel mogelijk het wandelpad aan de andere kant van de Kali Gandika gebruiken. Dan geen gemotoriseerd verkeer en minder toeristen.

Van Tukuche naar Ghasa

We gaan een stukje via de rechteroever, maar zo min mogelijk over de weg, in de richting van Larjung. Het hangt van de waterstand van de rivier af, of we al snel naar de linkeroever kunnen komen. De Dhaulagiri blijft het beeld beheersen. Na Kokhetani kiezen we de route naar Kunjo. Door het kiezen van deze omweg verwennen we ons met een wandeling door een mooi, ongerept gebied met schitterend zicht op de Nilgiri South, de Annapurna 1 en de Annapurna South. Na Kokhetani is het eerst zo`n 300 meter klimmen. Achter ons zien we de gletsjer van de Dhaulagiri.
Iets voorbij Lete is een brug naar de rechteroever. Maar ook daar is een wandelpad gemaakt, zodat we niet over de `grote` weg hoeven te wandelen. Het dal wordt steeds nauwer. We overnachten in Ghasa.

Ghasa naar Tatopani

Vandaag de laatste dag van de trekking. Het is ongeveer 5 uur lopen naar Tatopani. We dalen vandaag zo`n 900 meter. Dat is al heel snel te merken aan de temperatuur. Het kan in het voorjaar en in september/oktober behoorlijk warm zijn op deze hoogte. Ook aan de andere vegetatie is te zien dat we flink dalen.
Door het smalle dal gaan we, weer via de linkeroever eerst een klein stukje omhoog en daarna steil naar beneden naar het dorpje Kopchepani. Van daaruit weer even omhoog en daarna dalen we geleidelijk af naar Tatopani. Tatopani betekent warm water. Er is hier een warmwaterbron. Het is echt een verwennerij, om aan het eind van de trekking hier een bad te nemen.

Tatopani naar Pokhara

Na 20 km rijden door een nauw dal komen we weer bij Beni, het beginpunt van de tocht rondom de Dhaulagiri. Van daaruit rijden we naar Pokhara. Totale reistijd vandaag, erg afhankelijk van de drukte en de toestand van de weg, ongeveer 5 uur. In Pokhara nemen we onze intrek in een comfortabel hotel.

Pokhara

Pokhara is een geweldig stadje om bij te komen van de vermoeienissen van een tocht. Het klimaat is uiterst aangenaam, de uitzichten schitterend. Je kunt er zwemmen in het meer en je te goed doen aan allerlei ongelooflijk lekkere gerechten in de talloze restaurants.

Pokhara - Kathmandu

Vandaag reizen we naar Kathmandu. We gaan met de bus in ongeveer acht uur terug naar Kathmandu, waar we nog wat tijd hebben om rond te kijken, inkopen te doen en ons op te maken voor de terugvlucht naar Amsterdam.

Terugvlucht naar Amsterdam

`s Avonds vertrek uit Kathmandu, de volgende dag komen we aan in Amsterdam.

Aankomst in Amsterdam.