Peru | Cordillera Huayhuash

Vlucht naar Lima

Vlucht naar en aankomst in Lima (transfer)

naar Huaraz

Busreis naar Huaráz (7-8 uur rijden, vertrek omstreeks 9.00 am). Door Lima over brede avenidas naar de buitenwijken en het begin van de Panamericana Norte, een opvallend goede asfaltweg door de gortdroge woestijnstrook van de Peruaanse Costa. Onderweg zien we enorme zandduinen, vismeelfabrieken en suikerrietplantages. Halverwege de reis begint de bus aan de twee uur durende klim van 3500 meter boven de kustnevels en de woestijn uit. Op de Conococha-pas (4080m), duiken bij helder weer de Cordillera Huayhuash (helemaal in het zuiden richting Lima) en dichterbij de eerste bergen van de Cordillera Blanca op. Vanaf deze pas is het nog ruim een uur afdalen naar Huaráz.

Churup Lake (4450m), Huaráz

Vrije akklimatisatiedag in Huaráz. Aardig zijn de hoofdstraat Luzuriaga, de kleurrijke markt waar mandarijnenverkopers al van veraf te horen zijn, het Plaza de Armas en het lokale museum. Facultatieve excursie naar de meren van Llanganuco of over de hoofdkam heen naar de ruïnes van Chavin de Huantar. Of beter nog: dagwandelingen in de fraaie omgeving van Huaráz, zoals naar de Wilcahuain-ruïne van de Huari-cultuur, Laguna Churup of Pucaventana.

Llanganuco & 69 Lake (4600m)

Acclimatisatiewandeling Llanganuco & 69 Lake (4600m), Huaráz.

Wilcacocha Lake (3700m)

Acclimatisatiewandeling Wilcacocha Lake (3700m), Huaráz.

Llamac - Pocpa - Cuartelhuain

Huaráz-Llamac (3300m, 125 km).
Vanuit Huaráz rijden we langs de Cordillera Blanca met een privébusje terug naar de Conococha-pas. Als er gelegenheid voor is, proberen we de Puya Raimondii (reuzenbromelia’s) in het Parque Nacional Huascarán te bezichtigen (entree nationaal park niet inbegrepen in prijs!). Aangezien dit behoorlijk van de standaard-route afwijkt kan het alleen bij voldoende belangstelling en tegen bijbetaling uitgevoerd worden.

Daarna rijden we door naar het pittoreske bergdorp Chiquián. Vanaf het kruis op het kerkhof (de heuvel boven dit verstilde plaatsje) kun je schitterend het massief van de Cordillera Huayhuash, met van links naar rechts: de massieve Rondoy, de spitse Jirishanca, de Torro, de Yerupajá die overal bovenuit steekt en uiterst rechts de Diablo Mudo. Voorbij Chiquian gaan we verder over een onverharde weg en zakken we langzaam tot in een soort canyon. Het is hier vaak winderig en warm. Door een droge en ruige kloof gaat de weg geleidelijk omhoog langs de typische terassen, verbouwd met o.a. tarwe en andere granen, omhoog naar het authentieke bergdorpje Llamac. Dit is de beginplaats van de oorspronkelijke Huayhuash trek route. Inmiddels loopt de weg verder en rijden we naar Cuartelhuain en hier zetten we het kamp op.

We steken na Llamac door naar de oostelijke kant van de Cordillera Huayhuash. Het uitzicht op de Nevado Rondoy (5883m) en de wetenschap dat de verdere route nergens meer zo herkenbaar is, maakt veel goed.

Mitucocha

Onderaan Cacanan-Punta Cacanan (4700 m)-Mitucocha (4300m, 5 uur)
Nog voordat de eerste zonnestralen het kamp bereiken over steile hellingen omhoog naar de eerste bergpas: de 4700 meter hoge Punta Cacanan (2 uur). De kalkrotsen doen nu weer denken aan de Karwendel en de Dachstein, maar als daartussen de geribbelde ijswanden van de Nevado Rondoy tevoorschijn komen, staan we weer met twee benen in de Andes. Let af en toe ook op de lucht, want in deze hoek voelen condors zich thuis! De afdaling voert over de glooiende en uitgestrekte pampa naar het kamp, waarvoor een droog plekje halverwege de vallei van Mitucocha (cocha = meer in de authentieke Quechua-taal) wordt gezocht. Het meer zelf is hier vandaan niet te zien, want het kamp ligt direct onder de opgang naar Punta Carhuac, maar heeft wel een overweldigend uitzicht op het massief van de Rondoy. (4300m, 5 uur).

Carhuacocha

Mitucocha-Punta Carhuac (4650m)-Carhuacocha (4100m, 5 uur)

Aan de oostzijde van de Cordillera Huayhuash worden we ‘s ochtends gewekt door bijzondere zonsopgangen, waarbij de bergen in vuur en vlam oplichten. Vandaag dringen we door tot in het hart van de Cordillera Huayhuash. Geleidelijk stijgend genieten we onderweg van de steeds wijdsere panorama’s op de Jirishanca en de Yerupajá.
De oostkant van de Cordillera Huayhuash is de natste hoek, waar de bergen ‘s middags vaak worden ingepakt door wolken uit het Amazonegebied. Tijdens de afdaling wordt het dan ook steeds groener, maar pas op want de valleibodem wordt ook steeds drassiger. De paden langs de bergflanken zijn droger. Volg na de dalversmalling bij voorkeur de orografisch linker (oostelijke) helling, in verband met een roedel felle honden.

De vallei eindigt als een zogenaamd hangend dal, met aan het einde een soort balkon dat uitkijkt over het bergmeer Carhuacocha, een van de parels van het gebied. Boven dit smaragdgroene meer staan de beroemde zesduizenders, waaronder de Jirishanca (=Kolibrisnavel, 6126m), de oostwand van de Yerupajá (6634m) en de Siula Grande (6356m), die door de extreme moeilijkheden van deze zijde weinig zijn beklommen. We slaan het kamp op boven het meer.

Huayhuash

Carhuacocha-Paso de Carnicero (4600m)-Huayhuash (4350m, 8 uur)
Het pad naar de Paso de Carnicero (=Slagerspas!) stamt al uit tijden van voor het Inca-imperium. Dat het pad breed is, maakt deze etappe niet minder lang en zwaar. Met een beetje geluk zien we tussen de optorenende rotswanden kuddes vicuña’s dartelen (een klein familielid van de lama, dat in het wild leeft).

Variant: Carhuacocha-Siulacocha-Quesillococha-Huayhuash (4350m, 11 uur)
Er bestaat een prachtige alternatieve route waarbij je vlak langs de ijsreuzen en meertjes met kleine ijsbergen kunt lopen. Bij gunstige omstandigheden, voldoende ervaring in ongebaand terrein en een goede hoogte-aanpassing kunnen we deze zware en avontuurlijke variant nemen.

Langs de grashelling tegenover de sneeuwbergen (wederom beter niet over de drassige valleibodem) naar het gletsjermeer Siula Cocha. Tussen de rotsblokken leven viscacha’s (een soort kruising tussen haas en bergmarmot). De schitterende ijsreuzen (vandaag komen ook de Carnicero en de Trapecio in beeld) doen de adem stokken. En bij mooi fotoweer het tempo ook, waardoor de looptijd wel kan oplopen tot tien uur.

Vanaf Siula Cocha zoeken we al klauterend door steile rotsen en struikgewas een weg naar de pas (4800m, slecht gemarkeerd met steenmannetjes). Na al die uren ongebaand terrein wacht nog een lange afdaling (3 uur) over de zuidelijke oever van Quesillococha naar de herdersnederzetting Huayhuash, die rechts (zuid) ligt.

Laguna Viconga

Huayhuash-Portachuelo Huayhuash (4750m)-Kamp in zijdal van Laguna Viconga (4500m, 6 uur)
Door een mosrijke vallei met fraaie poeltjes waarin de Nevados Carnicero en Trapecio zich weerspiegelen, stevenen we vandaag recht af op de Portachuelo Huayhuash. De laatste meters van de pas zijn weer kaal en bovenop krijgen we de naburige Cordillera Raura in het vizier, met zijn veel plattere bergen en uitgestrekte gletsjers. Hier ontspringt de Río Marañon, één van de hoofdaders van de Amazone.

Beneden ligt het Laguna Viconga, het grootste meer van de Cordillera Huayhuash. We wandelen langs dit meer, dat als drinkwaterreservoir voor het verre Lima wordt gebruikt. Op een half uur van het kamp (4500m, 6 uur) liggen warm-waterbaden, waarin je ’s middags heerlijk kan ontspannen. We zetten de tenten op bij enkele kralen in een zijdal, waar regelmatig grote alpaca-kuddes worden geweid. Het zijdal wordt afgesloten door de ruige wanden van de Puscanturpa (5652m).

Groepen die minder tijd hebben, kunnen de tocht bij Viconga afbreken en in één dag naar Cajatambo wandelen (8 uur), maar eigenlijk is dit zonde, want de rest van de Huayhuash heeft nog vele verrassingen in petto.

San Antonio

Laguna Viconga-Paso Cuyoc (5020m)- San Antonio / Huanacpatay (4300m, 6 uur)
Vijfhonderd niet al te steile meters voeren naar de hoogste pas in deze rondtocht: de ruim 5000m hoge Paso Cuyoc (2 uur). Er loopt een spoor dat is gemarkeerd met steenmannetjes. Boven, op een steenworp afstand van de Nevado Cuyoc (5452m), voelen we ons echt opgenomen door het hooggebergte met opnieuw uitzicht op de Siula, Yerupajá en nu ook Rasac.

De kale kiezelhellingen op de pas vormen een soort maanlandschap, waar condors graag gebruik maken van de thermiek om hoogte te winnen. De Paso Cuyoc ligt bovenop de ruggengraat van de Andes-hoofdkam en is daardoor een belangrijke waterscheiding; de westzijde watert af in de Pacific, de oostzijde via de Amazone in de verre Atlantische Oceaan. Het eerste stuk steil omlaag zigzaggend over een gruishelling, zonder dralen onder de seracs van de Cuyoc door naar de pampa. Halverwege het lange dal waar weinig meer groeit dan gras ligt onze kampeerplaats bij San Antonio / Huanacpatay (6 uur). Soms passeren we half-ingegraven, door kralen omgeven strohutten waar boeren wonen.

Laguna Jurau

Huanacpatay-Laguna Jurau (4350m, 6 uur)
We volgen het pad over de oostelijke (orogr. rechter) oever van de grasvallei en ontwijken daarmee het slechte (klauter)pad bij de waterval aan het eind van het dal. Aan de uitbundige begroeiing is te merken dat we voor het eerst sinds een dag of vijf weer ónder 4000 meter komen. Bij de samenkomst van de quebrada Jurau met de Quebrada Calinca is het weer afgelopen met dalen. We volgen nu weer een geleidelijk pad omhoog door het weinig bezochte Calinca dal omhoog naar het Jurau meer. Van de groene omgeving vol bloemenpracht komen we weer in de wereld van ijsreuzen met gafe uitzichten op de zuidzijdes van de Carnicero (5960m) en de Jurau (5650m) als ook de Trapecio (5644m). We kamperen vlakbij de Laguna Jurau (4350m).

Lake Sarapococha (4550)

Een dagwandeling van 3 tot 4 uur in het gebied van Touching the Void, het beroemde en spaakmakende verhaal van Joe Simpson. Vanaf het Jurao meer lgaat de wandeling naar het Sarapococha meer, met overweldigen uitzichten op de witte toppen Sarapo en Siula en de gletsjer Santa Rosa. We kamperen vlakbij de Laguna Jurao (4350m).

Huayllapa

Laguna Jurau – Huayllapa (3600m, 5 uur)
Vandaag hebben we de keuze om nog een extra pas op deze –nu al onvergetelijke- trektocht te overwinnen of via dezelfde route van gisteren weer de Quebrada Calinca af te dalen. We verlaten het turquoise Jurau meer, dat zijn fraaie kleur dankt aan de afbraak van glaciale sedimenten in het water, zoals vele meren in de Huayhuash. De vegetatie neemt weer snel toe naarmate we vorderen in de afdaling richting Huayllapa. Na de koude en winderige passen is het aangenaam om even in lager regionen te toeven, al moeten we daarvoor de hoge bergen de rug verder toekeren. Hoewel er al sinds 1997 elektriciteit is, hebben de huizen van Huayllapa nog geen aansluiting en ademt het nog altijd de sfeer uit van een traditioneel Peruaans bergdorp dat niet met de auto bereikbaar is. We kamperen op het voetbalveld en maken al spoedig kennis met de kinderen van het dorp.

Ook hier kan de tocht eventueel worden afgebroken via het muildierpad naar Cajatambo (20 km).

Jashpapampa

Huayllapa – Paso Tapush (4800m) – Jashpapampa (4550m)
Vandaag staat de grootste klim op het programma: 1200 meter omhoog en 250 meter omlaag naar het hoogste kamp van deze tocht. Vanuit Huayllapa gaat het direct steil omhoog door een diep ingesneden zijdal, dat getuige de weelderige begroeiing een eigen microklimaat heeft. Enkele aardverschuivingen laten zich wat lastiger passeren. Als het na zo’n 600 hoogtemeters klimmen (2 uur) eindelijk minder steil wordt en we uitkomen op een natte pampa, krijgen we weer uitzicht op de sneeuwketen. De meest linkse sneeuwberg met de brede ijswand, is de Diablo Mudo (= Stomme Duivel, 5223m), met rechts daarvan de iets hogere Suerococha (5350m), twee relatief niet al te moeilijke vijfduizenders die zich van de achterzijde laten beklimmen.

Linksom de berg door steeds kalere landschappen naar de verre Paso Tapush, waar in 1998 een condor rakelings over ons hoofd scheerde. 250m. onder de pas, even ten westen van de uitzichtstoppen Diablo Mudo en Suerococha, slaan we ons hoogste (en koudste) kamp op.

Laguna Jahuacocha

Paso Tapush-Laguna Jahuacocha 4050m
De hoofdroute van de trek daalt van de kampplaats af door een bos met oude, kronkelige quenual-boompjes naar de rivier. Aan de overkant door een schitterende kloof langzaam maar voelbaar omhoog en over gruishellingen naar de pas met uitzicht op Jirishanca en Diablo Mudo. Via twee valleien afdalen naar het Jahuacocha (4050m, 6 uur).

Variant: Diablo Mudo (5350 m)-Surococha-Laguna Jahuacocha 4050m
Wie voldoende ervaring heeft (ter beoordeling aan de gids), kan bij gunstige omstandigheden de omronding van de Cordillera Huayhuash bekronen met de beklimming van één of twee echte vijfduizenders. Hoewel de Diablo Mudo en Suerococha maar weinig hoger zijn dan de Paso Cuyoc en soms zelfs als wandelbergen worden aangeduid, zijn volgens onze eigen ervaring stijgijzers, pickel en touw onmisbaar met besneeuwde flanken van veertig graden steil. Het vertrek is tussen vier en vijf uur ‘s nachts en de beklimming duurt 6-7 uur. De afdaling naar Jahuacocha (4050m), pal langs de voet van de ijsreuzen, kost nog eens 7 uur.

Rustdag

Rustdag Jahuacocha
Jahuacocha is wel het bekendste meer van de Cordillera Huayhuash, met het ansichtkaart-panorama van de Nevado Rondoy, de steile Jirishanca, de Torro en de over alles uittorenende Yerupajá. Op de oevers van dit meer kun je uitblazen van de afgelopen dagen of naar het morenemeer Solterococha wandelen, waarin de gletsjers afkalven. Als je dan nog niet klaar bent met wandelen kan je verder naar de Sambunya pass (4750m) gaan.

De begeleiders vissen verse forel uit het meer en bereiden wellicht een lokale traditionele afscheidsmaaltijd met gepofte zoete aardappelen en schaapsvlees. Deze pachamanca wordt klaargemaakt in een in de grond uitgegraven oven, die met withete keien wordt toegedekt.

Huaraz

Jahuacocha-Pampa Llamac (4250m)-Llamac (3300m, 5 uur)-Huaraz.
We hebben nog één pas(je) te gaan: het panoramapad voert door schitterende quenual-bossen en over met bromelia’s bezaaide hellingen tergend langzaam op en neer naar de bergweide Pampa Llamac. Het hoogste punt van 4250m (3 uur), biedt nog een laatste nabije blik op de hoofdkam van de Huayhuash. De lange afdaling aan de noordzijde van de pas, tot ver onder 4000 meter, loopt over een pad met losse keien tussen indrukwekkende cactussen en bloeiende agaven. We arriveren weer in het dorpje Llamac, waar we 12 dagen geleden vertrokken (2 uur). Met de bus keren we terug via Chiquian naar Huaráz. Vergeet vlak na Chiquian niet om te kijken voor enkele laatste blikken op de Cordillera Huayhuash. Aankomst Huaraz aan het begin van de avond.

Lima

Huaráz-Lima
Busrit terug naar Lima, waar je tegen het eind van de middag aankomt.

Lima vertrek

Vrije dag Lima tot transfer naar vliegveld voor de terugvlucht naar Nederland.

NL

Aankomst Nederland