Everest Challenge

Vertrek Amsterdam

Vanaf Schiphol vliegt u met een overstap naar Kathmandu.

Aankomst Kathmandu

Het laatste uur van de vlucht naar Kathmandu heb je al een prachtig uitzicht op de Himalaya, bij goed weer tenminste! Het laatste stukje vlieg je over beboste kammen en rijstvelden de Kathmandu vallei binnen. Je landt op de luchthaven van Kathmandu en een uur later vind je jezelf in eens terug midden in de drukke chaos van de Nepalese hoofdstad.

Kathmandu

Kathmandu is de legendarische hoofdstad van de Republiek Nepal. Het ligt vrij centraal in Nepal in een vallei op ongeveer 1200 meter hoogte.  Natuurlijk weet iedereen van de aardbevingen die in delen van Nepal hebben huisgehouden.
In de nieuwere wijken van Kathmandu is de schade beperkt gebleven. De oude monumenten, tempels en paleizen hebben wel de nodige schade opgelopen evenals vele oudere huizen in het oude centrum van de stad. Dat neemt niet weg dat de stad nog steeds een grote charme heeft en nog steeds is het geweldig om te dwalen door de kleurrijke straten en markten. Nog geen 60 jaar geleden was Kathmandu niet bereikbaar over de weg en de toenmalige koning Mahendra liet zijn Rolls Royce aan de grens helemaal demonteren en op de ruggen van dragers naar Kathmandu brengen. Daar werd de wagen weer in elkaar gezet om door de koning gebruikt te kunnen worden voor ritjes in de stad. Ook in Kathmandu staat de ontwikkeling niet stil. Veel mensen komen naar de stad om er een betere toekomst te zoeken. In vrij korte tijd is het inwoneraantal omhoog geschoten tot rond de 1 miljoen.

Wat je direct opvalt als je van het vliegveld naar de stad rijdt is de chaos: geiten en schapen lopen op straat, men schijnt zowel links als rechts te rijden; er zijn fietsers, fietsrickshaws, scooter en motorrijders, taxi`s, vrachtwagens en scheef op de wielen staande bussen. De meeste voertuigen zijn ouder dan 15 jaar en uit sommige komen vervaarlijke zwarte roetwolken die beslist onaangenaam zijn als je er net achter rijdt. Bij het inhalen wordt niet gelet op de middenstreep (als die er al is) en met ware doodsverachting zwiept men net voor de aanrijding weer terug op de eigen rijstrook. Gevaarlijk is het overigens nauwelijks want bij nader onderzoek wordt er in Kathmandu niet harder gereden dan 40 kilometer per uur, vaak langzamer, alleen het lijkt in deze drukte wel hard. Veel gebouwen zijn vervallen, maar er wordt ook veel nieuw gebouwd. De vrouwen dragen meest een saree (lange omslagdoek) en het duurt even voordat je alles wat zich aan geuren aanbiedt op een rijtje hebt: wierook, uitlaatgassen, mest, benzine, bloemen, zweet en rottend afval zijn het meest voorkomende. Kortom: een pandemonium aan indrukken dat je in eerste instantie (als je nog nooit buiten Westers gebied bent geweest) een cultuurshock kan bezorgen.

De eerste dagen van de trek verlopen in oostelijke richting, loodrecht op de richting van de dalen. Het betekent dat we 2 bergruggen over moeten met een verschil tussen dalbodem en top van een rug van 1500 tot 2000 meter. Het is overdag vaak warm, zodat dit op z`n minst een hele klus is. Onderweg word je wel beloond met vergezichten op de bergen die je wel iets laten vermoeden van wat er nog te wachten staat. Soms lopen we door dichte bossen, dan weer door open gebied van gerst-, boekweit- en tarwevelden. We kunnen hier en daar een klooster bezoeken en we slapen in pittoreske dorpen, waar we kennismaken met de bewoners van dit gebied: de Sherpa`s. In april roepen we vooral in de rododendron- en de magnoliabossen ooo`s en aaa`s van verrukking over de bloemenpracht.

Rit Kathmandu naar Phaplu en lopen naar Junbesi

Met eigen vervoer rijden we naar Phaplu. Na de lunch in Phaplu loop je op je gemak naar Junbesi, waar je overnacht. Junbesi is een mooi dorp, waarvan de huizen erg groot zijn en heel degelijk gebouwd. Het ligt in een prachtige bergomgeving en van hier zie je in de vallei, die noordwaarts leidt, al een mooie hoge sneeuwtop: de Numbur. Verschillende mooie stupa’s liggen her en der verspreid in en om het dorp.

Junbesi naar Thubchencholing Gompa en terug

Vandaag brengen we een bezoek aan het grote klooster van Thubtencholing dat op ongeveer 3000 meter hoogte ligt. We kunnen het kloosterleven van dit aktieve klooster van dichtbij bekijken en we hopen er een ceremonie te kunnen bijwonen. Overnachting weer in Junbesi.

Junbesi – Nuntala

We steken vandaag twee passen over van respectievelijk 2800 meter en 3100 meter. Het pad voert ons soms over open grasland, waarbij je grandioze uitzichten hebt, door primitieve dorpjes met in de omgeving akkers of appelboomgaarden en soms steken we een riviertje over. Bij helder weer hebben we vanaf de Tragsindo-La (3100 m) zicht op hoge sneeuwtoppen in het oosten en zien we diep onder ons de Dudh Kosi (melkrivier, zo genoemd vanwege z´n kleur). We dalen af naar een klooster dat een stukje onder de pas ligt. Na een kort bezoek dalen we verder af naar Nuntala waar we overnachten.

Nuntala – Bupsa

Van Nuntala voert het pad je steil naar beneden naar de brug over de rivier de Dudh Khola. Deze brug ligt op ongeveer 1600 meter hoogte. Daarna begint het klimmen, geleidelijk aan door verschillende dorpen zoals Jubing en Karikhola. De omgeving is betoverend met vriendelijke mensen, mooi bijgehouden huizen, veel bloemen in de tuin en vruchtbaar land.

Bupsa – Surkhe

Eerst moeten we nog een vrij steil klimmetje maken naar de Khari-La (± 500 meter omhoog) maar daarna is het wat makkelijker vandaag. Een groot deel van de tijd lopen we in de schaduw van het oerbos, langs prachtige watervalletjes, beken en bruggetjes, terwijl we alsmaar zicht hebben op de dalwand aan de andere kant van de rivier. Vanuit de diepte klinkt soms het gerommel van het onstuimige water van de Dudh Khosi.  Na de lunch gaat het op en neer naar de Chutok-La  (2945 m) vanwaar we zicht hebben op de airstrip van Lukla. Daarna dalen we af naar onze overnachtingplaats voor vandaag.

Surkhe–Monjo

Kort na het vertrek passeren we het vliegveldje van Lukla, dat ± 300 meter boven ons pad ligt. We kunnen deze ochtend dan ook het geronk van de motoren van de Twinotters horen en de kleine vliegtuigjes zien landen en opstijgen. We zien de kleine toestellen verdwijnen in het bos boven ons. Even later springen ze dan weer uit het bos tevoorschijn. Boeddhistische elementen worden steeds belangrijker in dit gebied. Overal staan gebedsmuren, de huizen zijn getooid met gebedsvlaggen en soms is de inscriptie OM MANI PADME HUM in de rotsen uitgehakt. Waren de huizen tot nu toe nog vaak van hout, deze dag laat zien dat we in een wat kouder klimaat zijn aangekomen, want alle huizen hebben nu overwegend dikke stenen muren. Rond de dorpen moet men meer moeite doen om land vrij te maken voor de landbouw. De hellingen zijn steil en er is eenvoudigweg niet zoveel grond beschikbaar. Ook de yak verschijnt ten tonele. Dit langharige rund heeft een woest uiterlijk, is nerveus en eigenzinnig en is onontbeerlijk voor het leven hier op grote hoogte in de Himalaya. Het levert melk, wol en vlees en kan bovendien in de ruwste omstandigheden lasten tot 100 kg dragen.

Monjo – Namche

Vlak na ons vertrek uit Monjo passeren we de ingang van het Sagarmata National Park. Deze dag blijkt hoe goed de aanloop is geweest voor het acclimatiseren. Diegenen die gisteren met het vliegtuig op Lukla zijn geland zien er een stuk minder florissant uit dan wij. Natuurlijk merken ook wij dat we weer boven de 3000 meter zijn gekomen, maar ziek door de hoogte zal geen van ons worden. We lopen door prachtig gebied met jeneverbesbossen vlak langs de rivier. In de verte zien we de karakteristieke rotspunt die de toegang vormt tot het Everest dal, de Khumbi Yul La. We lopen hoog boven de rivier over een schitterende hangbrug, die versierd is met honderden in de wind wapperende gebedsvlaggen. Even na de plek waar de Bothe Kosi vanuit het westen de Dudh Kosi in stroomt begint de steile stijging naar het op +/-3450 meter hoogte gelegen Namche. Het is zwaar maar we hebben de tijd en het landschap wordt almaar spectaculairder. Steeds vaker torenen de witte pieken van 7000 meter en hoger boven de bossen langs ons pad uit. Tegenover Namche zie je de typische dubbeltop van de Kwangde Ri.

Namche - marktdag/rustdag

Namche ligt in een kom van bergen. Zodoende wordt het beschut tegen koude winden en is het wonen hier aangenaam. Er zijn veel winkels en lodges. Veel mensen blijven hier een of meerdere dagen om verder aan de hoogte te wennen. Er is van alles te koop aan souvenirs en klimmaterialen. Vooral de zaterdagmarkt is een belevenis om bij te wonen. Van heinde en verre komen mensen hun koopwaar verhandelen. Deze worden uitgestald op de smalle veldjes even buiten het stadje; manden worden tegen de rotsen gezet en de yaks worden in het dorp gestald.
Aan de handel op zich komt vaak nog geen geld te pas. Rijst en fruit worden geruild tegen wol en vlees en iedereen is rijkelijk aan de lokale sterke drank: rakshi. In de omgeving maken we een acclimatisatietochtje o.a. naar het klooster van Khumjung en het “vergane glorie” Everest View hotel. Van hier heb je al zicht op Everest en de bergen en de vallei er naar toe. Verder zijn er de Everest expositie en het Sherpa museum.

Namche – Tengboche

Langzaam klimmen we naar 3800 meter over open hellingen en hier en daar wat bossages; vervolgens dalen we weer af naar de rivier. Op +/-3200 meter steken we bij Phunki tenga de Imja Khola over, even later begint de steile klim naar het op een schouder gelegen Tengboche. Het grote, enige tientallen  jaren geleden geheel door brand verwoeste, klooster is met behulp van giften met name uit het buitenland weer helemaal hersteld. De dubbeltop van Kwangde Ri boven Namche en dichterbij de gletsjerstromen van de Thamserku zijn indrukwekkend.

Tengboche - Pangboche – Dingboche

Vandaag lopen we tot boven de boomgrens. In het dorp Pangboche is een klooster waar men vroeger de schedel en beentjes van een hand van een yeti bewaarde. Deze zijn onlangs gestolen zodat ze helaas niet meer te zien zijn. Het klooster is echter best de moeite waard. De onvergelijkbare Ama Dablam, Thamserku, Lhotse, Nuptse, Lobuche Peak, Pumori en de vele andere kanjers geven je het terechte gevoel tussen de hoogste toppen van de wereld te lopen. IJzige rotswanden afgewisseld met gevaarlijke hanggletsjers. Dingboche ligt in een zijvallei op 4400 meter hoogte. Het moet één van de hoogst permanent bewoonde plekken ter wereld zijn. De stenen huizen staan ver van elkaar verspreid tussen de akkers. Onderweg lopen we langs één van de beroemdste pieken van de Himalaya: de Ama Dablam, zo bekend vanwege zijn eigenaardig overhellende vorm.

Dingboche - Chukung v.v.

We acclimatiseren nog een dag in Dingboche en kunnen ons, als er tijd voor is,  nog eens laten voorlichten over de gevaren van hoogteziekte door de arts van het Himalayan Rescue Association team uit Pheriche. Verder gebruiken we deze dag om deze zijvallei nog wat nader te verkennen. We lopen langs de moeilijk beklimbare noordwand van de Ama Dablam en de zo nodig nog moeilijker zuidwand van de Lhotse. In Chukung, het laatste dorp in deze vallei, kunnen we lunchen. Deze route wordt ook altijd gebruikt als aanloop voor de beklimming van de Island Peak.

Dingboche - Lobuche (eventueel via Kongma La)

Voor de mensen die zich fit voelen ligt in het verschiet om vanaf de Chukungvallei over de Kongma La over te steken naar Lobuche. Deze tocht is, hoewel spectaculairder, ook aanmerkelijk zwaarder dan de normale route door het dal via Periche. Van boven op de pas heb je een prachtig uitzicht op de Nuptse, de noordwand van de Ama Dablam en Lobuche Peak en diep beneden je (± 600 meter lager) zie je de piep kleine hutjes van Lobuche naast de gigantische bruingrijze Khumbugletsjer. De afdaling is steil en lastig en wanneer je weer beneden bent, moet je ook de gletsjer nog oversteken over een paadje dat omhoog en omlaag door het ijs en puinvelden slingert. Al met al een behoorlijk zware dag vlak voor de tocht naar Everest Base Camp.(e.e.a. te beoordelen door de reisleiding) Voor de wat minder fitten is het niet ver vandaag. Steeds maar hoger stijgen we langs de rivier en later de zijmorenen van de Khumbu gletsjer met allemaal van die fantastische toppen rondom ons . In Lobuche staan een aantal lodges op bijna 5000 meter pal naast de met puin bedekte Khumbugletsjer waar we diep verscholen in de slaapzak de nacht (en misschien ook de volgende) doorbrengen.

Lobuche - Gorak Shep (via Everest BC)

De meeste zullen niet goed hebben geslapen op deze hoogte en met deze kou. Hopelijk zit het weer mee vandaag. We ploeteren over puinhellingen, een gletsjer en de zandplaat bij Gorakh Shep. Het gaat echt langzaam vandaag. Wie zin heeft en voldoende energie kan nu de tocht heen en weer naar het Basiskamp maken. Je loopt een aantal uren over de gletsjer naar de geweldige Khumbu ijsval. De expedities hebben hier basiskampen ingericht en je krijgt een idee welke de moeilijkheden zijn die ze als eerste moeten overwinnen: de gigantische gletsjerspleten en ijstorens waaruit de ijsval bestaat. Vandaag overnachten we in Gorak Shep, aan de voet van de Kala Pattar.

Gorakshep – Dzongla (via Kala Pattar)

In de ochtend beklimmen we de Kala Pattar (+/- 5600 m) de laatste spaarzaam met gras begroeide donkere heuvel. Op de top is er het uitzicht op de zwarte piramide van de Everest, de hoogste berg van de wereld. Beneden je de Khumbugletsjer en verder 360 graden rondom sneeuw en gletsjers. De rest van de dag daal je weer af naar Lobuche en een paar uur verderop ligt de lodge van Dzongla. De rest van de dag zitten we lekker in het zonnetje te kijken naar de ongelooflijke noordwand van de Chobo Labtsan waar zo af en toe stukken ijs afbreken. Naar rechts toe zien we in de verte al de gespleten gletsjer die toegang geeft tot de Cho La. Afhankelijk van de acclimatisatiegraad en hoe iedereen zich voelt kan ook gekozen worden voor een lichter programma, waarbij je in Lobuche blijft overnachten. Een en ander ter beoordeling van reisleider en/of hoofdgids.

Dzongla – Cho La - Tagnag

Vanuit de hut dalen we een klein stukje af naar de bodem van de brede vallei. We lopen in een anderhalf uur naar de voet van de pas. Het is een steil stukje over rotsplaten net voordat we op het ijs stappen. De top van de pas wordt gevormd door een vlakke gletsjer waarin geen spleten zitten. Onder slechte weersomstandigheden kan de pas onbegaanbaar zijn. We lopen dan de gewone trail weer uit naar beneden via Tengboche. De afdaling van de Cho La aan de Gokyo kant is steil en het is oppassen geblazen vanwege mogelijke steenslag. Technisch is het echter niet moeilijk. Nadat we zijn afgedaald volgt nog een korte klim (+/- 100 m), voor we definitief over de bobbelige grasvlakten afdalen naar Tagnag waar we overnachten

extra dag

Soms is de Cho La niet begaanbaar. In dat geval kunnen we omlopen via Phortse maar dat kost wel extra tijd. Kan het wel dan kunnen we deze dag gebruiken als rustdag.

Tagnag - Gokyo - Gokyo Ri

We beginnen vandaag met de oversteek van de Ngozumpa gletsjer die ongeveer 2 á 2,5 uur duurt. Vanaf Tagnag aan de oostkant van de gletsjer naar het noorden totdat Gokyo Lake ongeveer recht tegenover ons aan de westkant van de gletsjer ligt. Dan de morene  op en de puinbak in. Op en neer over keien en blokken. Gletsjermeertjes en ijsmuurtjes tussen het puin en gruis. Aan het eind weer de morene op en dan ligt het blauw-groene meer voor ons, misschien nog voor een deel met ijs bedekt. Gokyo zelf is een vlakke plek aan een prachtig blauw meer op 4790 meter hoogte. Er staan een aantal comfortabele lodges waar je `s middags lekker kunt relaxen terwijl je zicht hebt op het meer en de omringende witte toppen. Ook hier is een bergtop, de Gokyo Ri, vanwaar je de Mount Everest goed kunt zien. Na de lunch kun je op je gemak deze bult beklimmen.

uitstapje richting Cho Oyu

Dit is een spectaculaire dag waarbij je over en langs de grote gletsjer verder het dal omhoog loopt. Er zijn verschillende hoger gelegen meren die je op deze manier kunt bereiken. Je komt dan heel dicht onder de zuidwand van de 8201 meter hoge Cho Oyu.

Gokyo-Renja La (5360 meter) – Lungde

Vanaf Gokyo steken we de 5360 m hoge Renja Pas over naar Lungde in de vallei van de Bothe Kosi. Deze route was lange tijd restricted area en de pas was lastig. Tegenwoordig is het wel toegestaan en de pas is beter begaanbaar geworden. Toch blijft het een pittige oversteek. De Bothe Kosi vallei is aan de noordkant afgesloten door de hoge bergruggen die de grens met Tibet vormen. Op nog geen 20km ligt de 5700m hoge Nangpa-La, de pas die door veel Tibetaanse vluchtelingen werd gebruikt om aan de Chinese overheersing te ontkomen.

Lungde – Thame

We dalen verder af langs de Bhote Kosi naar Thame.  Een goede plek om te lunchen voor we onze weg vervolgen naar Namche Bazar. Eerst over de brug net buiten Thame, waar de Bothe Kosi zich met geweld door een nauwe kloof perst. Mooie rotsschilderingen net na de brug die weer behangen is met gebedsvlaggen en kata´s.

Thame-Namche

Een relaxte wandeling terug naar Namche waar we al rond de lunchtijd aankomen. Vlak voor Namche een kleine stijging en even later een prachtig  uitzicht over de kom waarin dit dorp verscholen ligt.  Tijd om een boek te lezen, te internetten of je kleren te wassen.

Namche – Phakding

Dezelfde route als de heenweg. Een laatste blik op de Everest. Het wordt nu weer een stuk warmer ten minste in vergelijking met Lobuche. We komen waarschijnlijk wel wat andere toeristen tegen die op weg zijn naar Namche. Vanavond nemen we een passend afscheid van de dragers en de gidsen die ons trouw de hele tocht hebben begeleid. Fooien worden uitgedeeld en het  gebruikelijke toespraakje van één van de deelnemers wordt door de crew zeer op prijs gesteld.

Phakding – Lukla

Een korte dag. In enkele uren lopen we naar Lukla waar we onze laatste nacht van deze trek doorbrengen. Het dorp is niet groot maar er is nogal wat bedrijvigheid door het vliegveldje van waar we morgen terug vliegen naar Kathmandu.

Lukla-Ramechhap, bus Kathmandu

Het wachten op deze vliegtuigjes is altijd een wat nerveuze bezigheid. Het is nooit zeker of het weer goed blijft of dat er toch weer meer wachtenden voor ons zijn. Uiteindelijk is het dan zover. We zitten in het 19-persoons vliegtuigje en stuiteren de steile startbaan af. Spectaculair! De Twinotters vliegen af en aan.

Sinds najaar 2019 worden er eigenlijk geen vluchten meer uitgevoerd van Lukla naar Kathmandu (grote spelbreker is mist / slecht weer), maar vlieg je naar Ramechhap en vervolgens in ong 5 uur naar Kathmandu. Mocht het wel weer mogelijk worden om direct van Lukla naar Kathmandu te vliegen, dan zullen we samen met onze agent naar de omboekmogelijkheden kijken. Idealiter laten we iedereen direct van Lukla naar Kathmandu vliegen, maar het risico dat je vertraging oploopt is wezenlijk. Op de terugweg kan het ronduit funest zijn in verband met mogelijk missen van de intercontinentale retourvlucht. Dus om de logistiek van de trektocht maximaal te kunnen garanderen, is de prijs die je betaalt dat je  een oncomfortabele busrit voor lief moet nemen (welke ten koste gaat van een halve dag Kathmandu).

We vliegen naar Ramechhap waar de bus ons opwacht en weer terugbrengt naar Kathmandu, waar de drukte na drie weken in de bergen, ons rauw op het dak valt. Mocht je om een of andere reden niet met de reguliere vlucht kunnen vertrekken dan kunnen we alsnog een helikopter inschakelen. De meerkosten voor deze operatie wordt over de deelnemers verdeeld.

Kathmandu

Douchen, souvenirs kopen, genieten op één van de vele terrasjes in de stad, even naar huis bellen om vast verhaal te doen, e-mailen in één van de cybercafé’s, stoere verhalen vertellen aan degenen die net zijn aangekomen, nog even naar die tempel die we nog niet gezien hadden of luieren in de tuin of op het dak van het hotel.

Vertrek uit Kathmandu

Vertrek uit Kathmandu, de volgende dag komen we aan in Amsterdam.

Aankomst Amsterdam